De wooncrisis is geen tijdelijk fenomeen, maar een structureel probleem. De Belgische woonmarkt creëert ongelijkheid in plaats van kansen. De huurprijzen stijgen sneller dan de levensduurte en betaalbare woningen verdwijnen. Wie een lager of gemiddeld inkomen heeft, vindt nauwelijks nog een plek om te wonen. Hefboom-directeur John Vanwynsberghe pleit voor sociale en betaalbare huisvesting als fundament voor een rechtvaardige woonmarkt.
Volgens Vanwynsberghe hebben we wonen herleid tot een financieel product in plaats van een grondrecht. Hij legt bloot hoe politieke keuzes en financiële logica de woonkansen van duizenden mensen bepalen. “Sociale huisvesting is geen vangnet voor de zwaksten, maar de basis waarop een rechtvaardige en solidaire samenleving rust. Betaalbaar wonen is een recht voor iedereen, geen privilege voor wie geluk heeft.”
De wooncrisis is structureel
De Belgische woningmarkt kraakt in al haar voegen. “Vandaag zijn er 180.000 sociale woningen in België, maar bijna evenveel mensen staan op de wachtlijst. Dat is geen tijdelijk onevenwicht, dat is een structurele crisis.” De overheid investeert wel in sociale huisvesting, maar de hervorming van de sociale verhuurkantoren en huisvestingsmaatschappijen heeft voor grote vertraging gezorgd. “Door die massale fusies en herstructureringen zijn lopende projecten stilgevallen en de administraties leeggelopen. Er is wel degelijk budget beschikbaar, maar er wordt te weinig mee gebouwd.”
Bron: Hefboom